İlk kez gittiğim bir Ülke idi Almanya... Hava alanına ilk indiğimde içimi sebebini o an anlayamadığım yoğun bir burukluk hissiyatı sardı. Sonradan anladım ki şirkin farklı bir diyarına gelmekti içimi acıtan.
Müslümanların bölünmüşlüğünden, Tevhidi hakikatlerin anlaşılmayışından, mistik algıların ılıman mı ılıman Müslüman tipini seri bir şekilde ürettiğinden acı bir gerçeğimiz var ki o da Dünyanın hiçbir beldesinde İslam’ın hakim olduğu bir toprak parçası yok…

Hava alanından çıktığımızda Havva kardeşimiz ve eşi bizi bekliyorlardı. Hemen İbiz’e gittik.İbiz , Mainz şehrinde kurulmuş bir dernek...Bir avuç Müslüman’ın gurbet ellerin gurbetinde İbizi kurup bir birilerine tutunmaya çalıştıkları, Kur’an anlaşılsın diye çaba sarf ettikleri bir mekan.
Hanımlar güzel bir hazırlık yapmış bizi bekliyorlardı. Tanıştık sohbet ettik. İbiz’li hanımlara bir kez daha gösterdikleri o güzel ev sahipliği için teşekkür ediyorum…
Almanya...

Bir nesil sonra artık Almanya da Türk’çe konuşan ve ya kendini Türkiyeli hisseden kalmayacak diye düşünmekten kendimi alamadım gençleri tanıdıkça. Dil problemi yaşıyorlar… Aileler ciddi anlamda vurgun yemiş. Ayakta kalabilenlerin yanı sıra boşananların, boşanmak üzere olanların ve boşanmış gibi bir evde yaşayanların sayısı oldukça kabarık. Sebepleri çeşitlilik arz ediyor kuşkusuz. Lakin beyleri ve hanımları boşanmaya yüreklendiren konulardan birisi de boşanan hanımlara sosyal Devletin (!!) maaş bağlaması.Beyler nasılsa aç kalmayacak diye düşünerek hanım yeniliyor kendine,hanım ise nasılsa maaş bağlanacak diyerek bir erkek derdi çekmiyor,söylenene göre kolayca boşanıyorlar…
Biz, orada iken şahit olduğumuz bir aile dramı cidden bizi yürekten yaraladı…Ben öyle düşünüyorum ki T.C ‘nin Almanya da olan vatandaşlarına karşı özür borcu var ama özür onların bu çilesini bertaraf eder mi o tartışılır!...
Ne Almanyalı olabilmişler, Almanlar yabancı gözüyle bakıyor. Ne Türkiyeli olabilmişler Türkiye’de bize “ Almancı” diye bakılıyor diyorlar. Okullarında okuyor, iş yerlerinde çalışıyor, aynı sokağı, aynı çarşıyı paylaşıyorlar bu nedenle kültürden etkilenme kaçınılmaz oluyor…
Müslümanların bölünmüşlüğü burada daha farklı tezahür ediyor. Yalnız kalmak demek Almanlaşmak demek tehlikesine karşı, bir birlerine tutunmaya çalışıyor bir avuç mümin…
Gelin görün ki bölünmüşlüğümüz orada da kendini iyiden iyiye hissettiriyor. Fıkhı bir ayrılık, itikada taalluk etmeyen düşünsel bir ayrılık bile tefrika sebebi!...
İbiz’li hanımlarda Müslümanların bu tavrından muzdarip…
En çok da döndükten hemen sonra vefat haberini aldığım Gülseren Gümüş kardeşim için üzüldüm. En son gitmeden konuşmuştuk telefonla. Abla, Disburga da bekliyorum demişti. Doğrusu organizatörleri çok yormama adına söylememiştim ama vefatını duyunca çok üzüldüm… Allah rahmetiyle muamele etsin...
Bir günün bir bölümünü Şehir gezisine ayırmışlardı. Şehir gezisinde iken çan donku vurmaya başladı. Çanlar çalındığında bütün benliğimi kaplayan hüzünle nereye kaçsam diye düşündüm. Kilisenin yoluna düşen insanlar canımı acıttı. Yarın bunlar bize niçin Tevhid mesajını ulaştırmadınız derler mi hesap günü diye düşünmekten kendimi alamadım... Bu çağın Müminlerinin çok işleri var çoook...
Nero Berk parkında gördüğümüz güzelim manzara, insanların çirkefliğinde kaybolmuştu… Aslında Dava erlerinin ne de çok işleri var demekten kendimizi alamıyoruz. Şirk bataklığında kasıp kavruluyor çağın insanı. Gençlerimizi Vahiyli yarınlara hazırlayamıyoruz...
Bir haftalık bir program sonrası döndük. Biz razı kaldık kardeşlerimiz de umarım razı kalmışlardır.
Bir hafta boyunca bizi evinde misafir eden Değerli Birgül hanım ve ailesi başta olmak üzere organize de emeği geçen Havva, Fatıma, Zehra,Hülya ve isimlerini yazamadığım tüm emektar İbiz’li hanımlara kalbi teşekkürlerimi ve muhabbetlerimi iletiyorum… Ayrıca Wiasbaden den Ömer hoca ve eşine, Etwilla’dan Emine hanım ve ailesine selamlarımı iletiyorum…
Ayrıca Hollanda’dan konferansa teşrif edip, dernek sohbetine de katılan Emel hanım ve ailesine. Altı saatlik yolu zorluğuna rağmen kat eden Akde vefaya teşekkürlerimi selamlarımı iletiyor bulundukları ortamlarda kaliteli sohbetlerine şahit olduğumuz tüm kardeşlerimize dua yolluyoruz…
Sizler Dünya gurbetinin gurbetinde, gurbette gurbeti yaşayarak imtihanınızı vermeye çalışıyorsunuz. Bizde gurbetimizden size kalbi dualarımızı yolluyoruz. Ola ki kusur ettiysek affola kardeşlerim…
Sabiha Ateş Alpat